Pieter-Jan, ook tante Agnes mist je elke dag. Ik denk en bid voor jou, wees nu voor eeuwig gelukkig. Dank voor wie je was en wat je voor zo velen bent geweest.
Pieter-Jan
Je foto staat hier bij onze lieve ‘anders verder levenden’. De gezinsfoto staat er ook bij. Het kaarsje brandt vaak bij jullie. Het schept verbondenheid en geeft me rust. Dankjewel daarvoor.
Ann
Pieter-jan, nu mag je ook rusten bij je lief nichtje Nele. Ik heb je nooit gesproken, maar toch ben je verweven in mijn leven. Als klein manneke zat je naast me op het trouwfeest van je grote nicht Nele. Ja, Nele had me je toevertrouwd want ze zei dat je een pietje pek was, en idd Nele had gelijk. Lief maar zeer energiek.
Later groeide je op als een broer, die ik ook had willen hebben, lief, eenvoud, charmant… net als je lief nichtje. Toen je werd begraven op mijn verjaardag bovendien, had Nele het moeilijk niet op je begrafenis te kunnen zijn…. nu weten we meer… ik ben er zeker van dat je je lief nichtje hebt opgenomen in het hemelse feest. Heb veel plezier, terwijl je zeer warme familie mij hebben opgenomen …. ik ben je zo dankbaar, veel liefs, soulmate van je nichtje Nele 💞💞💞💞💞
De tekst van je scoutsvriend en de vrolijke kampfoto’s doen mij vermoeden dat ik je toch niet echt kende, of toch niet op die manier. Wat had ik graag meer tijd gehad om ook die vrolijke, creatieve kant van jou te leren kennen. Dat kan nu niet meer. Ik koester de herinneringen aan de vriendelijke Pieter-Jan met het grote hart, altijd klaar om te zorgen voor onze kindjes, onze oma en onze hulpbehoevende tantes en nonkels.
Ondanks we je niet goed kenden, was je begrafenis een weerspiegeling van de vriendschap die je gaf en terug kreeg. Je moet een bijzonder beminnelijk man zijn geweest. Rust in vrede.
Ik heb je niet persoonlijk gekend. Ik ken enkel je lieve pa en was aanwezig op je uitvaart.
Daar heb ik kunnen vaststellen hoe onvoorstelbaar graag je werd gezien en hoeveel je in je korte leven voor velen hebt betekend. De leegte die je achterlaat wordt nu gevuld met veel liefde, respect, en dankbaarheid voor wat is geweest.
De website die je naasten voor je hebben opgezet is een prachtig initiatief dat de herinnering aan wie je was levendig houdt.
Je was een uniek persoon en je urne bevindt zich op een unieke plaats.
Rust zacht.
De vele foto’s getuigen wat een vrolijk kind en toffe jongen je was, hoe ik in al die voorbije jaren heb kunnen genieten van jou opgewekt en speels karakter, ik kon op jou rekenen wanneer een klusje bij mij moest gebeuren, altijd heel spontaan “ik kom eraan mamie”, daarna met een drankje op terras! Het was steeds zo gezellig, ik bewaar alles in mijn hart.
Pieter-Jan ik mis je zo. Waak over onze beide familie’s, het gaat je goed.
Mamie
“Het eerste licht voorbij de nacht, was jij dat die aan mij dacht”
wij danken je om wie je was : je vriendelijke blik, je sociale geaardheid,…
je uitvaart toonde dat je vermoedelijk door veel mensen sterk geliefd waart.
Ik had niet het geluk je persoonlijk te mogen kennen.
Ik ken alleen je papa en je zus Pauline en als jij iets op hen lijkt dan kan ik me zo voorstellen, wat een enthousiaste en lieve kerel je wel was.
Wat hebben ze hier voor jou een mooi herdenkingsplaatsje gemaakt. Een heel mooi initiatief. Ik kreeg er alvast kippenvel van. Hopelijk gaat het je daar goed boven.
Pieter-Jan,
We mochten je leren kennen als een bijzondere vriendelijke, aangename kerel en houden dit beeld heel graag bij. En toch… achter die lach zat heel wat verborgen!
Jammer genoeg konden we er op je uitvaart niet bijzijn. Desalniettemin hebben wij in Krakau een kaars voor jou gebrand. Voor ons een teken van verbondenheid met jou en je fantastische familie. Dit deden wij eveneens gisteren op je verjaardag.
Heel mooi hoe je ouders de herinnering levendig houden. Je bent iemand om nooit te vergeten!
Franky en Arlette
Wij hebben U spijtig genoeg nooit persoonlijk gekend, wij zijn blij dat we een wandeling mochten maken doorheen de mooie foto’s van Uw kinderjaren en als jong volwassene, inderdaad je naam bij de scouts OLIJKE WALRUS heb je zeker niet gestolen. Als goeie jeugdvriend van Uw vader zie ik toch een Wimmeken in U, waar wij sinds begin 2018 terug contact hebben met elkaar. Jammer genoeg konden wij niet op Uw uitvaart aanwezig zijn, zo te zien was en ben je nog steeds geliefd.
Ik heb je niet “echt” gekend. Uit de foto’s blijkt dat jij vrolijk en zorgzaam kon zijn en dat jij graag mensen gelukkig maakte.
Het is dan ook o zo jammer dat je zelf niet zo gelukkig was.
Ik hoop echt voor jou en je familie (die je zielsgraag ziet) dat je nu, waar je ook mag zijn, gelukkig bent.
Waak over je familie opdat ze verder gespaard zouden blijven van groot verdriet.
Dit is een prachtig initiatief die de herinnering aan een bijzonder iemand levendig houdt.
Wij mochten je ontmoeten op het feest voor het diamanten kloosterjubileum van tante Agnes in Gits in 2017.
’t Was fijn dat je er was en aangenaam om je aan ons tafel te hebben.
Op de uitvaartplechtigheid bleek wat een toffe gast jij was, eigenlijk veel te goed voor deze wereld. Mochten er meer zijn als jij.
Ik heb zonet je foto’s en video’s bekeken . Ik weet niet wat ik zeggen moet … Dus zeg ik het maar met de woorden van die grote olijke meneer … Toon Hermans:
Sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en ieder beetje dat je sterft
’t is vreemd maar dat vergeet je.
Het is je dikwijls zelf ontgaan
je zegt, ik ben wat moe,
maar op een keer, dan ben je
aan je laatste beetje toe.
Vorig jaar draaide de wereld door, maar toch stond de tijd even stil
Ik heb jou een twintigtal jaren geleden leren kennen
Je was het complement van de koningswens van je ouders
Een beleefde jongen zoals er nog meer zouden mogen zijn
Maar de perceptie van de wereld speelde jouw parten
Je zat vast in een pantser en je geraakte er maar niet uit
Maar los daarvan bleef het een feit dat je een graag geziene “gast” was
En je deed je best op school, je had later een professionele opleiding gevolgd en bovendien zette je een serieuze stap in de arbeidsmarkt
Het was allemaal niet evident, maar je had het toch maar gedaan. Chapeau!
Intussen had je ook jouw eigen stek, maar je had het gevoel dat het niet “af” was
En dan plots had je toch een uitweg gevonden, maar dan wel in die mate dat je onmiddellijk doorschoot tot in de hemel
Je werd zon en maan tegelijk, zodat je er nog steeds bent, dag en nacht
En intussen hadden jouw ouders ervoor gezorgd dat wij jou nu kunnen eren aan het prachtig tempelmonument in het mij welbekende Kerkhof in de Centrale Begraafplaats te Brugge, maar het was nooit de bedoeling om dat na jouw amper 25 jaar al te kunnen doen
Daar heb je de ultieme rust gekregen en schrijf je intussen, ongewild, ook geschiedenis
Maar eigenlijk had jij mij moeten komen bezoeken
Nu kom ik jou groeten
Adelin
La Cosmovision Manera de ver e interpretar el Mundo
Hey Walrus,
Vandaag heb ik voor het eerst je rustplaats bezocht, samen met ons gezin. Het was emotioneel… onze kinderen missen een fantastische leider en ik mis een zotte gast waarvan ik zelf ooit eenheidsleidster was en die ik vele jaren zag passeren langs de keukentent. Zo vaak gelachen met jou!
Je rustplaats en deze site zijn een weerspiegeling van wie je was!
Je wordt ontzettend gemist in onze scoutsfamilie ❤️💙
Zijn ogen kijken ons niet meer aan
Zijn arm zwaait ons niet meer uit
Hij is van ons heengegaan
Ook al zien wij hem niet meer
Zijn stem horen wij, steeds weer
Voor hem nooit meer zorg en pijn
Hij blijft in onze gedachten
Hij zal er altijd voor ons zijn
Pieter-Jan, jouw naam leeft verder… Op 28/04/2020 is je neefje Jérôme Arne Laurens Pieter-Jan Desmet Lecluyse geboren. Jérôme is een lieve en gemakkelijke baby zoals jij ook was. Benieuwd welke eigenschappen hij nog gemeen zal hebben met jou :).
Vandaag betrapte ik mezelf, ik was weer eens aan het staren naar onze uitgewisselde berichten.
Ik had je reeds verschillende keren gevraagd hoe het ging en wanneer je terug kwam naar de scouts.
“Misschien bij de ZK voorbereidingen” zei je. Man wat keek ik daar naar uit!
Om samen terug liters kokosijs van de Da Vinci te verslinden, om in het donker giechelend verstoppertje te spelen op zolder, om jou te zien plonsen in een zelfgesjorde Jacuzzi, om de lachende gezichten van jong en oud te mogen aanschouwen wanneer jij jouw ding deed, en om je gewoon nog eens goed vast te pakken.
Maar zo heeft het niet mogen zijn. Je was een fantastisch persoon, ook al vond je soms zelf van niet.
We missen je PJ.
Dat je voor eeuwig links mag inslaan.
Nog steeds een groot gemis om jouw vrolijkheid hier in ons midden te moeten missen. Al krijgt dat gemis steeds meer invulling met een mooie glimlach aan herinneringen. Belevenissen met jou, verhalen over jou, zelfs wist-je-datjes…
Vandaag kwamen Mamba, Torenvalk, Giraf, Cobaye, Tarpan, Chimp en ik je een bezoekje brengen op de plaats waar jij mag pronken met jouw foto. Het deed deugd om samen een stukje van jou nieuwe herinnering te mogen maken met elkaar door onze verhalen met jou met elkaar te delen.
Voor altijd in het hart, maatje!
Hopelijk kan je het bloemetje smaken die we achterlieten. 😉
Marijke & Kurt Sanders-Kerckhove
op 02/11/2020 om 11:16
Beste Pieter-Jan
Wij kenden elkaar nauwelijks, ik dacht u 1 maal ontmoet te hebben, maar dankzij uw mama, papa en zussen (en mammie niet vergetende) hebben we u toch beter mogen leren kennen. Gisteren stonden mijn vrouw en ik aan uw laatste rustplaats te bezinnen en te mijmeren. Op één of andere manier, heb jij toch al een plaatsje in ons hart veroverd. We denken toch dikwijls eens aan u en hopen dat je eindelijk rust gevonden hebt. Je prachtig , verzorgd grafmonument is een toonbeeld van liefde die er nog steeds voor u gekoesterd wordt.
Vorige zomer hebben we jou, samen met jouw ouders, bezocht op je laatste rustplaats.
Ik ken niet veel begraafplaatsen en ik kan maar vergelijken met Kortrijk, Ronse en zelfs Parijs, maar het Brugs Kerkhof is voor mij persoonlijk wel het mooiste.
Jij ligt als het ware geflankeerd tussen Guido Gezelle – zijn bundel Kerkhofblommen krijgt hier nog meer betekenis – en staatsman Achille Charbon Van Acker
De beplanting tussen en op de graven toont een respectvolle benadering van de natuur.
Jouw monument is een restauratie en verheerlijking van een roemrijk verleden. Heel terecht. En daar maak jij nu deel van uit.
Als ik even met mijn gedachten mag dwalen naar jou, dan kan ik alleen maar besluiten dat jouw leven veel te kort was omdat de weg die jij moest bewandelen veel te lang was.
Soms zijn de keuzes beperkt en in bepaalde gevallen haast onbestaande.
De zoektocht naar oplossingen kan uitputtend en veeleisend zijn. En ondanks het harde labeur zit het niet altijd mee.
Een mens leeft van dromen, waarvan er nu en dan eentje gerealiseerd wordt. Nee, moet verwezenlijkt worden! Om dan weer verder te kunnen. Anders wordt dit onhoudbaar.
Jouw fatum of lot was heel zwaar om dragen.
Een dergelijke wereld aanvaarden is geen sinecure. Maar jij hebt tenminste geprobeerd.
26/05/2019
Een dag die voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staat als de dag dat we een goeie vriend verloren.
Na twee jaar begint de wonde stilaan te helen, maar het litteken zal er altijd blijven, een litteken waar ik met een glimlach de rest van mijn leven naar zal kijken. Want die zal mij voor altijd aan jou doen herinneren P-J. De man die een glimlach op zoveel mensen hun gezicht kon toveren.
We missen je nog steeds enorm hard makker, maar zijn blij voor de tijd die we met jou hebben mogen doorbrengen.
One day we’ll meet again.
In deze tekst zal ik het niet zozeer hebben over filosofie en theologie, maar eerder over wetenschap.
Vandaag volg ik de methode waarbij ik verwijs naar enkele bronnen.
In de reeks Universe van Professor Brian Cox krijgen we de uitleg dat de Bing Bang gaat om een oceaan van energie die omgezet werd in massa. Alleen was het wachten op het juiste tijdstip en de perfecte omstandigheden.
Hier benaderen we de massa-energierelatie van Albert Einstein.
Tegenwoordig spreekt men over knaldrang…
De expansie van het heelal versnelt, we weten nog niet waarom, maar ooit zal de afstand tussen de hemellichamen zo groot geworden zijn dat het donker wordt.
Die hemellichamen zullen nog aanwezig zijn, maar dan in duisternis gehuld.
De beide alinea’s hierboven geven ons begin en ons einde weer.
Do we like what we see or do we see what we like?
Zo gebeurt het dat jij, Pieter-Jan, toch enkele keren per week gezien wordt.
Onze ogen zijn autocorrectief en bij het zien van een persoon met dezelfde gestalte, iemand die een identieke manier van bewegen heeft, word jij gezien… en dit in tegenstelling tot de Hubble Space Telescope waarvan men in de eerste weken na de lancering moest vaststellen dat dit instrument niet in staat was om “scherp” te stellen, hoewel de spiegel perfect geslepen was.
Uit de film 20th Century Women, die ik al meerdere keren gezien heb, onthoud ik o.a. de sfeer die de muziek Santa Barbara 1979 van Roger Neill teweeg brengt.
Het thema draait rond de bewustwording van de Westerse vrouw vanaf eind de jaren ‘70.
Op een bepaald ogenblik komt de spreuk “It hurts to be alive and obsolete” even in beeld, om de toenmalige situatie van de vrouw te schetsen.
In de genderneutrale periode die nu opgang kent, kan ik toevoegen dat dit gevoel ook voor mannen geldt, al heel lang en nog steeds. De emancipatie van de man krijgt maar weinig zendtijd.
In de beperkte tijd dat we hier aanwezig zijn, ervaren we dat “alles” terugkomt.
Er was al de Kever – spreek uit als Beatle –, de Mini – lijkt me nu eerder Maxi – en zelfs de Fiat 500 rijdt weer rond. Dan vergeet ik bijna te vermelden dat het legendarische VW-busje straks ook een elektrische versie krijgt.
En plots zie ik zo’n legendarisch model dat een revival beleeft, geparkeerd in Brugge, met als nummerplaat WALRUS.
Met als direct gevolg dat men jou nog vaker ziet.
Zelfs al ben je nu in de duisternis, de Walrus verdwijnt nooit.
26 mei 2019 Verkiezingsdag
26 mei 2022 Hemelvaartsdag.
Drie jaar zijn voorbij gevlogen. Pieter-Jan, we komen je altijd graag bezoeken onder jouw Hemelboom, Aelanthus Altissima, hoe toepasselijk kan het zijn ❤️
Het zijn vreemde tijden. Vreugde en verdriet hebben zich zelden in zo’n snelle volgorde afgewisseld in mijn leven. Ik trouwde op 27 augustus met de vrouw van mijn leven maar moest vier dagen later al een bijzonder man afgeven.
Een man die ik beschouwde als een zekerheid, een rust. “Geen paniek, ik bel wel Wim. Die kan ik bellen en is er voor mij.”
Een man die vervolgens altijd voor mij klaarstond met raad en daad en die rotsvast in mijn talenten geloofde. Een man met de bijzondere gave om altijd positief en eerlijk te blijven. De waarheid niet verbloemen maar wel een positieve boodschap willen geven.
Een man waar ik naar opkeek en waarvan ik stiekem hoopte dat men ooit tegen mij zou zeggen: “Eigenlijk gelijk jij wel op Wim.”
Het is deze man waarvoor de bloemen zijn die voor je foto liggen. Hij was namelijk niet alleen uniek in zijn soort, hij was ook enorm geliefd.
Lieve Pieter-Jan, het zijn vreemde tijden want deze man zijn foto zal binnenkort naast je komen te staan. Veel te vroeg, veel te snel.
Doe hem de groeten, geef hem een knuffel, zeg dat ik zijn gevoel van aanwezigheid in mijn leven mis.
Pieter-Jan, je guitige ogen, je stralende lach. We missen je elke dag.
Pieter-Jan, ook tante Agnes mist je elke dag. Ik denk en bid voor jou, wees nu voor eeuwig gelukkig. Dank voor wie je was en wat je voor zo velen bent geweest.
Pieter-Jan
Je foto staat hier bij onze lieve ‘anders verder levenden’. De gezinsfoto staat er ook bij. Het kaarsje brandt vaak bij jullie. Het schept verbondenheid en geeft me rust. Dankjewel daarvoor.
Ann
Pieter-jan, nu mag je ook rusten bij je lief nichtje Nele. Ik heb je nooit gesproken, maar toch ben je verweven in mijn leven. Als klein manneke zat je naast me op het trouwfeest van je grote nicht Nele. Ja, Nele had me je toevertrouwd want ze zei dat je een pietje pek was, en idd Nele had gelijk. Lief maar zeer energiek.
Later groeide je op als een broer, die ik ook had willen hebben, lief, eenvoud, charmant… net als je lief nichtje. Toen je werd begraven op mijn verjaardag bovendien, had Nele het moeilijk niet op je begrafenis te kunnen zijn…. nu weten we meer… ik ben er zeker van dat je je lief nichtje hebt opgenomen in het hemelse feest. Heb veel plezier, terwijl je zeer warme familie mij hebben opgenomen …. ik ben je zo dankbaar, veel liefs, soulmate van je nichtje Nele 💞💞💞💞💞
Lieve Pieter-Jan,
De tekst van je scoutsvriend en de vrolijke kampfoto’s doen mij vermoeden dat ik je toch niet echt kende, of toch niet op die manier. Wat had ik graag meer tijd gehad om ook die vrolijke, creatieve kant van jou te leren kennen. Dat kan nu niet meer. Ik koester de herinneringen aan de vriendelijke Pieter-Jan met het grote hart, altijd klaar om te zorgen voor onze kindjes, onze oma en onze hulpbehoevende tantes en nonkels.
Rust zacht, lieve jongen.
Pieter-Jan, je wordt gemist ❤️
Gelukkige verjaardag kanjer! We denken aan je. Doe iedereen de groetjes daarboven 😘
Ondanks we je niet goed kenden, was je begrafenis een weerspiegeling van de vriendschap die je gaf en terug kreeg. Je moet een bijzonder beminnelijk man zijn geweest. Rust in vrede.
Pieter-Jan,
Ik heb je niet persoonlijk gekend. Ik ken enkel je lieve pa en was aanwezig op je uitvaart.
Daar heb ik kunnen vaststellen hoe onvoorstelbaar graag je werd gezien en hoeveel je in je korte leven voor velen hebt betekend. De leegte die je achterlaat wordt nu gevuld met veel liefde, respect, en dankbaarheid voor wat is geweest.
De website die je naasten voor je hebben opgezet is een prachtig initiatief dat de herinnering aan wie je was levendig houdt.
Je was een uniek persoon en je urne bevindt zich op een unieke plaats.
Rust zacht.
Pieter-Jan,
De vele foto’s getuigen wat een vrolijk kind en toffe jongen je was, hoe ik in al die voorbije jaren heb kunnen genieten van jou opgewekt en speels karakter, ik kon op jou rekenen wanneer een klusje bij mij moest gebeuren, altijd heel spontaan “ik kom eraan mamie”, daarna met een drankje op terras! Het was steeds zo gezellig, ik bewaar alles in mijn hart.
Pieter-Jan ik mis je zo. Waak over onze beide familie’s, het gaat je goed.
Mamie
“Het eerste licht voorbij de nacht, was jij dat die aan mij dacht”
dag Pieter-Jan
wij danken je om wie je was : je vriendelijke blik, je sociale geaardheid,…
je uitvaart toonde dat je vermoedelijk door veel mensen sterk geliefd waart.
het ga je goed!!
Lieve Pieter-Jan,
Ik had niet het geluk je persoonlijk te mogen kennen.
Ik ken alleen je papa en je zus Pauline en als jij iets op hen lijkt dan kan ik me zo voorstellen, wat een enthousiaste en lieve kerel je wel was.
Wat hebben ze hier voor jou een mooi herdenkingsplaatsje gemaakt. Een heel mooi initiatief. Ik kreeg er alvast kippenvel van. Hopelijk gaat het je daar goed boven.
Shine bright like a diamond
Pieter-Jan,
We mochten je leren kennen als een bijzondere vriendelijke, aangename kerel en houden dit beeld heel graag bij. En toch… achter die lach zat heel wat verborgen!
Jammer genoeg konden we er op je uitvaart niet bijzijn. Desalniettemin hebben wij in Krakau een kaars voor jou gebrand. Voor ons een teken van verbondenheid met jou en je fantastische familie. Dit deden wij eveneens gisteren op je verjaardag.
Heel mooi hoe je ouders de herinnering levendig houden. Je bent iemand om nooit te vergeten!
Franky en Arlette
Pieter-Jan
Wij hebben U spijtig genoeg nooit persoonlijk gekend, wij zijn blij dat we een wandeling mochten maken doorheen de mooie foto’s van Uw kinderjaren en als jong volwassene, inderdaad je naam bij de scouts OLIJKE WALRUS heb je zeker niet gestolen. Als goeie jeugdvriend van Uw vader zie ik toch een Wimmeken in U, waar wij sinds begin 2018 terug contact hebben met elkaar. Jammer genoeg konden wij niet op Uw uitvaart aanwezig zijn, zo te zien was en ben je nog steeds geliefd.
Franky & Nicole
Pieter-Jan
Ik heb je niet “echt” gekend. Uit de foto’s blijkt dat jij vrolijk en zorgzaam kon zijn en dat jij graag mensen gelukkig maakte.
Het is dan ook o zo jammer dat je zelf niet zo gelukkig was.
Ik hoop echt voor jou en je familie (die je zielsgraag ziet) dat je nu, waar je ook mag zijn, gelukkig bent.
Waak over je familie opdat ze verder gespaard zouden blijven van groot verdriet.
Dit is een prachtig initiatief die de herinnering aan een bijzonder iemand levendig houdt.
Pieter-Jan
Wij mochten je ontmoeten op het feest voor het diamanten kloosterjubileum van tante Agnes in Gits in 2017.
’t Was fijn dat je er was en aangenaam om je aan ons tafel te hebben.
Op de uitvaartplechtigheid bleek wat een toffe gast jij was, eigenlijk veel te goed voor deze wereld. Mochten er meer zijn als jij.
Philip en Annie
Lieve Pieter-Jan
Er is een schakel die de dood niet kan verbreken
liefde en herinnering leven altijd voort
Je was zo fier op je zelfgemaakte pijl en boog toen je als kind bij Paulo en Nikolas kwam spelen. Deze mooie herinnering blijft ons voor altijd bij…
Mia
Beste Pieter-Jan
Ik heb zonet je foto’s en video’s bekeken . Ik weet niet wat ik zeggen moet … Dus zeg ik het maar met de woorden van die grote olijke meneer … Toon Hermans:
Sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en ieder beetje dat je sterft
’t is vreemd maar dat vergeet je.
Het is je dikwijls zelf ontgaan
je zegt, ik ben wat moe,
maar op een keer, dan ben je
aan je laatste beetje toe.
Rust zacht, Olijke Walrus
Kia Ora Pieter-Jan
Vorig jaar draaide de wereld door, maar toch stond de tijd even stil
Ik heb jou een twintigtal jaren geleden leren kennen
Je was het complement van de koningswens van je ouders
Een beleefde jongen zoals er nog meer zouden mogen zijn
Maar de perceptie van de wereld speelde jouw parten
Je zat vast in een pantser en je geraakte er maar niet uit
Maar los daarvan bleef het een feit dat je een graag geziene “gast” was
En je deed je best op school, je had later een professionele opleiding gevolgd en bovendien zette je een serieuze stap in de arbeidsmarkt
Het was allemaal niet evident, maar je had het toch maar gedaan. Chapeau!
Intussen had je ook jouw eigen stek, maar je had het gevoel dat het niet “af” was
En dan plots had je toch een uitweg gevonden, maar dan wel in die mate dat je onmiddellijk doorschoot tot in de hemel
Je werd zon en maan tegelijk, zodat je er nog steeds bent, dag en nacht
En intussen hadden jouw ouders ervoor gezorgd dat wij jou nu kunnen eren aan het prachtig tempelmonument in het mij welbekende Kerkhof in de Centrale Begraafplaats te Brugge, maar het was nooit de bedoeling om dat na jouw amper 25 jaar al te kunnen doen
Daar heb je de ultieme rust gekregen en schrijf je intussen, ongewild, ook geschiedenis
Maar eigenlijk had jij mij moeten komen bezoeken
Nu kom ik jou groeten
Adelin
La Cosmovision Manera de ver e interpretar el Mundo
Never lower your standards
Hey Walrus,
Vandaag heb ik voor het eerst je rustplaats bezocht, samen met ons gezin. Het was emotioneel… onze kinderen missen een fantastische leider en ik mis een zotte gast waarvan ik zelf ooit eenheidsleidster was en die ik vele jaren zag passeren langs de keukentent. Zo vaak gelachen met jou!
Je rustplaats en deze site zijn een weerspiegeling van wie je was!
Je wordt ontzettend gemist in onze scoutsfamilie ❤️💙
Zijn ogen kijken ons niet meer aan
Zijn arm zwaait ons niet meer uit
Hij is van ons heengegaan
Ook al zien wij hem niet meer
Zijn stem horen wij, steeds weer
Voor hem nooit meer zorg en pijn
Hij blijft in onze gedachten
Hij zal er altijd voor ons zijn
we missen je elke dag,
jouw nonkel Stefaan en tante Mieke <3
Pieter-Jan, jouw naam leeft verder… Op 28/04/2020 is je neefje Jérôme Arne Laurens Pieter-Jan Desmet Lecluyse geboren. Jérôme is een lieve en gemakkelijke baby zoals jij ook was. Benieuwd welke eigenschappen hij nog gemeen zal hebben met jou :).
Forever in mijn hart ,
Hey Pietje
Vandaag betrapte ik mezelf, ik was weer eens aan het staren naar onze uitgewisselde berichten.
Ik had je reeds verschillende keren gevraagd hoe het ging en wanneer je terug kwam naar de scouts.
“Misschien bij de ZK voorbereidingen” zei je. Man wat keek ik daar naar uit!
Om samen terug liters kokosijs van de Da Vinci te verslinden, om in het donker giechelend verstoppertje te spelen op zolder, om jou te zien plonsen in een zelfgesjorde Jacuzzi, om de lachende gezichten van jong en oud te mogen aanschouwen wanneer jij jouw ding deed, en om je gewoon nog eens goed vast te pakken.
Maar zo heeft het niet mogen zijn. Je was een fantastisch persoon, ook al vond je soms zelf van niet.
We missen je PJ.
Dat je voor eeuwig links mag inslaan.
Hi Walrus
Nog steeds een groot gemis om jouw vrolijkheid hier in ons midden te moeten missen. Al krijgt dat gemis steeds meer invulling met een mooie glimlach aan herinneringen. Belevenissen met jou, verhalen over jou, zelfs wist-je-datjes…
Vandaag kwamen Mamba, Torenvalk, Giraf, Cobaye, Tarpan, Chimp en ik je een bezoekje brengen op de plaats waar jij mag pronken met jouw foto. Het deed deugd om samen een stukje van jou nieuwe herinnering te mogen maken met elkaar door onze verhalen met jou met elkaar te delen.
Voor altijd in het hart, maatje!
Hopelijk kan je het bloemetje smaken die we achterlieten. 😉
Scoutsliefs
Enthousiaste Pica
Beste Pieter-Jan
Wij kenden elkaar nauwelijks, ik dacht u 1 maal ontmoet te hebben, maar dankzij uw mama, papa en zussen (en mammie niet vergetende) hebben we u toch beter mogen leren kennen. Gisteren stonden mijn vrouw en ik aan uw laatste rustplaats te bezinnen en te mijmeren. Op één of andere manier, heb jij toch al een plaatsje in ons hart veroverd. We denken toch dikwijls eens aan u en hopen dat je eindelijk rust gevonden hebt. Je prachtig , verzorgd grafmonument is een toonbeeld van liefde die er nog steeds voor u gekoesterd wordt.
Marijke & Kurt
&
the kids (Sarah & Dylan)
Gelukkige verjaardag, Pieter-Jan <3
Kia Ora Pieter-Jan
Vorige zomer hebben we jou, samen met jouw ouders, bezocht op je laatste rustplaats.
Ik ken niet veel begraafplaatsen en ik kan maar vergelijken met Kortrijk, Ronse en zelfs Parijs, maar het Brugs Kerkhof is voor mij persoonlijk wel het mooiste.
Jij ligt als het ware geflankeerd tussen Guido Gezelle – zijn bundel Kerkhofblommen krijgt hier nog meer betekenis – en staatsman Achille Charbon Van Acker
De beplanting tussen en op de graven toont een respectvolle benadering van de natuur.
Jouw monument is een restauratie en verheerlijking van een roemrijk verleden. Heel terecht. En daar maak jij nu deel van uit.
Als ik even met mijn gedachten mag dwalen naar jou, dan kan ik alleen maar besluiten dat jouw leven veel te kort was omdat de weg die jij moest bewandelen veel te lang was.
Soms zijn de keuzes beperkt en in bepaalde gevallen haast onbestaande.
De zoektocht naar oplossingen kan uitputtend en veeleisend zijn. En ondanks het harde labeur zit het niet altijd mee.
Een mens leeft van dromen, waarvan er nu en dan eentje gerealiseerd wordt. Nee, moet verwezenlijkt worden! Om dan weer verder te kunnen. Anders wordt dit onhoudbaar.
Jouw fatum of lot was heel zwaar om dragen.
Een dergelijke wereld aanvaarden is geen sinecure. Maar jij hebt tenminste geprobeerd.
Jij blijft in onze gedachten.
Tot de volgende ontmoeting
Adelin
26/05/2019
Een dag die voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staat als de dag dat we een goeie vriend verloren.
Na twee jaar begint de wonde stilaan te helen, maar het litteken zal er altijd blijven, een litteken waar ik met een glimlach de rest van mijn leven naar zal kijken. Want die zal mij voor altijd aan jou doen herinneren P-J. De man die een glimlach op zoveel mensen hun gezicht kon toveren.
We missen je nog steeds enorm hard makker, maar zijn blij voor de tijd die we met jou hebben mogen doorbrengen.
One day we’ll meet again.
Twee jaar gemis…
We denken aan je, Pieter-Jan! <3
Prach-tig!!❤️
Kia Ora Pieter-Jan
Tempus fugit en daarom stop ik even de chrono.
In deze tekst zal ik het niet zozeer hebben over filosofie en theologie, maar eerder over wetenschap.
Vandaag volg ik de methode waarbij ik verwijs naar enkele bronnen.
In de reeks Universe van Professor Brian Cox krijgen we de uitleg dat de Bing Bang gaat om een oceaan van energie die omgezet werd in massa. Alleen was het wachten op het juiste tijdstip en de perfecte omstandigheden.
Hier benaderen we de massa-energierelatie van Albert Einstein.
Tegenwoordig spreekt men over knaldrang…
De expansie van het heelal versnelt, we weten nog niet waarom, maar ooit zal de afstand tussen de hemellichamen zo groot geworden zijn dat het donker wordt.
Die hemellichamen zullen nog aanwezig zijn, maar dan in duisternis gehuld.
De beide alinea’s hierboven geven ons begin en ons einde weer.
Do we like what we see or do we see what we like?
Zo gebeurt het dat jij, Pieter-Jan, toch enkele keren per week gezien wordt.
Onze ogen zijn autocorrectief en bij het zien van een persoon met dezelfde gestalte, iemand die een identieke manier van bewegen heeft, word jij gezien… en dit in tegenstelling tot de Hubble Space Telescope waarvan men in de eerste weken na de lancering moest vaststellen dat dit instrument niet in staat was om “scherp” te stellen, hoewel de spiegel perfect geslepen was.
Uit de film 20th Century Women, die ik al meerdere keren gezien heb, onthoud ik o.a. de sfeer die de muziek Santa Barbara 1979 van Roger Neill teweeg brengt.
Het thema draait rond de bewustwording van de Westerse vrouw vanaf eind de jaren ‘70.
Op een bepaald ogenblik komt de spreuk “It hurts to be alive and obsolete” even in beeld, om de toenmalige situatie van de vrouw te schetsen.
In de genderneutrale periode die nu opgang kent, kan ik toevoegen dat dit gevoel ook voor mannen geldt, al heel lang en nog steeds. De emancipatie van de man krijgt maar weinig zendtijd.
In de beperkte tijd dat we hier aanwezig zijn, ervaren we dat “alles” terugkomt.
Er was al de Kever – spreek uit als Beatle –, de Mini – lijkt me nu eerder Maxi – en zelfs de Fiat 500 rijdt weer rond. Dan vergeet ik bijna te vermelden dat het legendarische VW-busje straks ook een elektrische versie krijgt.
En plots zie ik zo’n legendarisch model dat een revival beleeft, geparkeerd in Brugge, met als nummerplaat WALRUS.
Met als direct gevolg dat men jou nog vaker ziet.
Zelfs al ben je nu in de duisternis, de Walrus verdwijnt nooit.
Adelin
26 mei 2019 Verkiezingsdag
26 mei 2022 Hemelvaartsdag.
Drie jaar zijn voorbij gevlogen. Pieter-Jan, we komen je altijd graag bezoeken onder jouw Hemelboom, Aelanthus Altissima, hoe toepasselijk kan het zijn ❤️
Nog steeds in onze gedachten…
Knuffel voor jou, oma & opa <3
Lieve Pieter-Jan,
Het zijn vreemde tijden. Vreugde en verdriet hebben zich zelden in zo’n snelle volgorde afgewisseld in mijn leven. Ik trouwde op 27 augustus met de vrouw van mijn leven maar moest vier dagen later al een bijzonder man afgeven.
Een man die ik beschouwde als een zekerheid, een rust. “Geen paniek, ik bel wel Wim. Die kan ik bellen en is er voor mij.”
Een man die vervolgens altijd voor mij klaarstond met raad en daad en die rotsvast in mijn talenten geloofde. Een man met de bijzondere gave om altijd positief en eerlijk te blijven. De waarheid niet verbloemen maar wel een positieve boodschap willen geven.
Een man waar ik naar opkeek en waarvan ik stiekem hoopte dat men ooit tegen mij zou zeggen: “Eigenlijk gelijk jij wel op Wim.”
Het is deze man waarvoor de bloemen zijn die voor je foto liggen. Hij was namelijk niet alleen uniek in zijn soort, hij was ook enorm geliefd.
Lieve Pieter-Jan, het zijn vreemde tijden want deze man zijn foto zal binnenkort naast je komen te staan. Veel te vroeg, veel te snel.
Doe hem de groeten, geef hem een knuffel, zeg dat ik zijn gevoel van aanwezigheid in mijn leven mis.
Hij was dan ook zo bijzonder.
Gegroet, Maarten